Jouw kans: verhuur een camperplaats en profiteer van de reislust van anderen

De interesse in het creëren van een Camperplaats huren groeit en groeit - en met een goede reden. Met meer dan een miljoen geregistreerde campers in Duitsland en een recordaantal van 42,9 miljoen overnachtingen op campings in 2024, is de markt voor privékampeerplaatsen mega-aantrekkelijk geworden. Steeds meer huiseigenaren ontdekken de mogelijkheid van Particulier een camperplaats huren extra inkomsten te genereren en tegelijkertijd camperreizigers onvergetelijke ervaringen op het platteland te bieden.

Maar voordat je als particuliere aanbieder Een privé camperplaats verhuren aan kampeerders moet je verschillende wettelijke kadervoorwaarden in acht nemen, die per land en regio aanzienlijk kunnen verschillen. Deze uitgebreide gids leidt je door de juridische jungle in Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en andere Europese landen en laat je zien welke specifieke stappen je moet nemen om je camperplaats legaal te exploiteren.

Duitsland: Camperplaats huren in het federale systeem

In Duitsland is dit Camperplaats huren een vrij complexe aangelegenheid van federale en deelstaatwetgeving. De wettelijke basis is voornamelijk te vinden in het Duitse bouwwetboek (BauGB), met name in de hoofdstukken 34 en 35, waarin wordt geregeld wat is toegestaan voor buitenplaatsen. Er is ook natuurbeschermingswetgeving met speciale eisen in natuurbeschermingsgebieden, handelswetgeving als je je commercieel vestigt, evenals verschillende rapportageverplichtingen voor de accommodatiestatistieken en de toerismebelasting.

Het bijzondere aan het Duitse systeem is dat elk van de 16 deelstaten zijn eigen campingreglement heeft. Voor Baden-Württemberg is de Campingverordening BWBeieren heeft zijn eigen Beierse campingverordening. Berlijn regelt het kamperen via de Berlijnse campingverordeningterwijl Brandenburg zijn Campingverordening heeft.

De Noord-Duitse deelstaten doen ook hun eigen ding: Bremen met de Campingverordening Bremen en Hamburg met de Campingverordening Hamburg. Hesse regelt het kamperen via de Hessische Camping Verordeningterwijl Mecklenburg-Vorpommern Campingverordening M-V aan het begin.

Voor Nedersaksen is de Nedersaksische campingverordeningNoordrijn-Westfalen heeft zijn Campingverordening NRW gepubliceerd. Rijnland-Palts regelt kamperen via de Staatsverordening inzake campingshet Saarland via de Campingverordening Saarland.

Natuurlijk hebben de oostelijke deelstaten ook hun eigen regels: Saksen met de Saxon Camping VerordeningSaksen-Anhalt met de Camping Ordonnantie Saksen-AnhaltSleeswijk-Holstein met de Campingverordening S-H en Thüringen met de Thüringer Campingverordening.

Als je een particuliere aanbieder bent Camperplaats huren Het eerste wat je moet doen is de BauNVO (verordening inzake het gebruik van gebouwen) voor je eigendom controleren en contact opnemen met de lokale overheid voor een voorlopige bouwaanvraag. Daarna moet je de speciale campingvoorschriften van je deelstaat raadplegen en, in het geval van commercieel gebruik, een bedrijf registreren bij de IHK of de gemeente. Andere belangrijke to-dos zijn het aanvragen van een bouwvergunning bij de bouwtoezichthouder, het inschrijven bij de werkgeversvereniging en het afsluiten van een aansprakelijkheidsverzekering.

Daarnaast moet je voldoen aan de eisen voor brandbeveiliging en veiligheid, je registreren bij de toerisme statistieken van het Staatsbureau voor de Statistiek en de bezoekersbelasting of bedbelasting verduidelijken bij de gemeente. Belangrijke contactpunten voor advies zijn de IHK Duitsland voor commerciële vragen, de BVCD e.V. als de federale vereniging van de kampeerindustrie en de Duitse vereniging voor toerisme.

Oostenrijk: ruimtelijke ordening als staatszaak bij het huren van een parkeerplaats

In Oostenrijk is dit Particulier een camperplaats huren is net zo ingewikkeld als in Duitsland vanwege de federale structuur. Ruimtelijke ordening is een zaak van de deelstaten, wat betekent dat elk van de negen deelstaten zijn eigen regelgeving heeft. Ook de bouwvoorschriften verschillen van deelstaat tot deelstaat. Er zijn speciale regels voor "vakantie op de boerderij", een vastgesteld systeem voor boeren, terwijl de handelsvoorschriften de landelijke regels voor commercieel kamperen vastleggen.

Wenen regelt de ruimtelijke ordening via de Bouwbesluit WenenNeder-Oostenrijk via de Neder-Oostenrijkse wet op de ruimtelijke ordeningOpper-Oostenrijk via de Wet op de ruimtelijke ordening van Opper-OostenrijkSteiermark via de Wet op de ruimtelijke ordening van StiermarkenKarinthië via de Wet ruimtelijke ordening KarinthiëSalzburg via de Wet ruimtelijke ordening SalzburgTirol via de Tiroler wet op de ruimtelijke ordeningVorarlberg via de Wet ruimtelijke ordening Vorarlberg en Burgenland via de Wet ruimtelijke ordening Burgenland.

Het proces om Een privé camperplaats verhuren aan kampeerders in Oostenrijk begint met een blik op het bestemmingsplan van je gemeente en een telefoontje naar het gemeentebestuur voor informatie over ruimtelijke ordening. Als je een landbouwbedrijf hebt, moet je je registreren via "Vakantie op de boerderij" een optie, terwijl voor andere bedrijven een bedrijfsregistratie bij de Kamer van Koophandel nodig kunnen zijn. De benodigde stappen zijn onder andere het verkrijgen van een bouwvergunning van de bouwautoriteiten, een eventuele exploitatievergunning, registratie bij de nationale toerismestatistieken, registratie voor de lokale belasting bij de gemeente en het afsluiten van een aansprakelijkheidsverzekering.

Belangrijke contactpunten in Oostenrijk zijn de Oostenrijkse Federale Kamer van Koophandel voor vragen over handelsrecht, "Urlaub am Bauernhof Österreich" als specialist voor landbouwbedrijven en de Oostenrijkse kampeerclub voor advies over alle aspecten van kamperen.

Zwitserland: RPG en strikte zonering

Zwitserland is Camperplaats huren bijzonder streng. De Wet op de Ruimtelijke Ordening (WRO) is de basis op federaal niveau en maakt een duidelijk onderscheid tussen bouwzones en niet-bouwzones. Kamperen is voornamelijk toegestaan in bouwzones of vereist een uitzonderlijke vergunning in niet-bouwzones, die moeilijk te verkrijgen is. Daarnaast heeft elk van de 26 kantons zijn eigen wetten, wat leidt tot een lappendeken van regels. Hoewel de landbouwwetgeving speciale bepalingen kent, zijn ook hier duidelijke voorwaarden aan verbonden.

Belangrijke kantonnale wetten voor Zürich vind je in de Kantonnale planning en bouwrechtvoor Bern in de Bouwbesluit van het kanton Bernvoor Luzern in de Wet ruimtelijke ordening en bouw en voor St. Gallen in de lokale Wet ruimtelijke ordening en bouw.

Op de Particulier een camperplaats huren In Zwitserland moet je eerst de bestemmingsplannen van je gemeente controleren om te zien of je eigendom zich in een bouwzone of een niet-bouwzone bevindt. Praat in een vroeg stadium met de gemeentelijke bouwinspectie om de situatie op te helderen en bekijk de kantonnale plannings- en bouwwetgeving. Als je huis in een niet-bouwzone ligt, moet je uitzoeken of een ontheffingsvergunning überhaupt mogelijk is. Een bouwvergunning van de gemeente en, afhankelijk van het kanton, een exploitatievergunning zijn ook verplicht.

Voor belastingdoeleinden moet je je inschrijven voor BTW bij de Federale Belastingdienst, je inschrijven voor AHV/IV/EO-bijdragen bij het compensatiekantoor, de toeristenbelasting betalen aan de gemeente en een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering afsluiten. Belangrijke instellingen zijn de Federaal Bureau voor Ruimtelijke Ontwikkeling (ARE) voor vragen over ruimtelijke ordening, de Zwitserse camping vereniging als beroepsvereniging en de Zwitserse Boerenbond voor advies over agrotoerisme.

Frankrijk: PLU-systeem en "Camping à la ferme

Met het PLU-systeem (Plan Local d'Urbanisme) heeft Frankrijk een koele structuur ontwikkeld voor de Een privé camperplaats verhuren aan kampeerders. Het lokale bestemmingsplan bepaalt wat is toegestaan. Het systeem "Camping à la ferme" is bijzonder vernuftig voor boeren, waarbij maximaal zes kampeerplaatsen op de boerderij zijn toegestaan zonder dat hiervoor een grote vergunning nodig is. De Code de l'urbanisme bepaalt het nationale kader, terwijl een Déclaration préalable (een soort voorafgaande kennisgeving) bij de Mairie (het kantoor van de burgemeester) voldoende is voor kleinere kampeerplaatsen.

Je reis in Frankrijk begint met een blik op de PLU van je gemeente en, als je boer bent, een bewijs dat je "Camping à la ferme" mag gebruiken. Een Déclaration préalable bij de Mairie is nodig tot 20 plaatsen, voor meer dan 20 plaatsen heb je een Permis d'aménager (een soort bouwvergunning) nodig. Registratie bij de Préfecture voor commercieel kamperen, een SIRET-nummer van de Kamer van Koophandel, verzekering (Responsabilité civile professionnelle), optionele classificatie door Atout France, registratie van de taxe de séjour (toeristenbelasting) bij de gemeente en boekhoudkundige en fiscale verplichtingen zijn andere belangrijke stappen.

Handige contactpunten zijn Service-Public.fr voor officiële informatie over kampeervergunningen, die FFCC zoals de Franse campingvereniging en de Landbouwkamer Frankrijk voor advies over agrotoerisme.

Italië: Agricampeggio en regionale diversiteit

Italië heeft een sterk regionaal gekarakteriseerd systeem van Camperplaats huren. Elke regio heeft zijn eigen campingwetten. Een goed voorbeeld is "Agricampeggio", dat kamperen op boerderijen met speciale regels mogelijk maakt. De SCIA procedure biedt een vereenvoudigde registratieprocedure voor kleinere faciliteiten, terwijl de Codice del Turismo de nationale kaderwetten bevat.

Het proces vereist eerst dat je de regionale campingwetten controleert, omdat elke regio andere regels heeft, en dat je een bewijs van je landbouwactiviteit voor Agricampeggio levert. Je hebt een vergunning nodig van de gemeente (Comune) voor het terrein, een SCIA (een gecertificeerde melding van het begin van de activiteit) van de gemeente, een vergunning van de gezondheidsautoriteit (ASL) voor sanitaire voorzieningen en een certificaat van de brandweer (VVF) voor brandbeveiliging. Daarnaast moet je een Partita IVA (BTW-nummer) aanvragen, je inschrijven bij de Kamer van Koophandel, een INPS/INAIL-inschrijving doen voor de sociale zekerheid en je inschrijven voor de regionale toeristenbelasting.

Belangrijke Italiaanse instellingen zijn de Ministero del Turismo, Confagricoltura als landbouwvereniging voor agrotoerisme en FAITA als de Italiaanse campingvereniging.

Polen: Agroturystyka systeem voor boerderijen

Met zijn Agroturystyka systeem heeft Polen een eenvoudige oplossing ontwikkeld voor landbouwbedrijven in de Particulier een camperplaats huren. De Ustawa o usługach turystycznych (Wet op de Toeristische Diensten) en de Prawo budowlane (Bouwwet) regelen de bouw van gebouwen, waarbij tot zeven kamers of parkeerplaatsen een vereenvoudigde registratie zonder handelsvergunning mogelijk is.

Het proces vereist een bewijs dat je een landbouwbedrijf hebt voor agroturystyka, registratie bij het gemeentekantoor (Gmina) voor toeristische diensten en inschrijving in het CEIDG (Centraal Register van Economische Activiteit). In het geval van structurele veranderingen heb je een bouwvergunning en toestemming van de sanitaire inspectie van het woiwodschap nodig. De aanvraag van een NIP-nummer (fiscaal nummer), een REGON-nummer (statistieknummer), ZUS-registratie (sociale verzekering), aansprakelijkheidsverzekering voor toeristische activiteiten en registratie van de lokale toeristenbelasting bij de gemeente ronden de vereisten af.

Nuttige Poolse instellingen zijn de Ministerstwo Rozwoju i Technologiidie Polska Federacja Turystyki Wiejskiej als de Poolse Federatie voor plattelandstoerisme en KRUS als sociale verzekering voor de landbouw.

Nederland: Complexe ruimtelijke ordening

Nederland heeft een bijzonder complex systeem van ruimtelijke ordening met strenge eisen voor de Een privé camperplaats verhuren aan kampeerders. De nieuwe Omgevingswet sinds 1 januari 2024, het Bestemmingsplan, dat het toegestane gebruik bepaalt, en de uitgebreide Omgevingsvergunning kenmerken het systeem.

Het proces begint met het controleren van het belastingplan van de gemeente en het aanvragen van een Omgevingsvergunning. Je moet een KvK-nummer aanvragen bij de Kamer van Koophandel en een BTW-nummer bij de Belastingdienst. Een aanbevolen RECRON-normen, een brandveiligheidscertificaat voor sanitaire voorzieningen, voldoen aan milieueisen voor afvalwater en afval, het afsluiten van een verzekering (Aansprakelijkheidsverzekering), registratie van toeristenbelasting bij de gemeente en uitvoering van ARBO-voorschriften zijn ook vereist.

Belangrijke Nederlandse instellingen zijn de Rijksoverheid voor informatie over ruimtelijke ordening, RECRON als de Nederlandse vereniging voor recreatiebedrijven en LTO Nederland als landbouworganisatie voor agrotoerisme.

Denemarken: Planningswet met eisen voor natuurbehoud

Denemarken regelt de Camperplaats huren de wet op de ruimtelijke ordening (Planungsloven) met een indeling in zomer-, landelijke en stedelijke gebieden. De Naturbeskyttelsesloven (Natuurbeschermingswet) legt strenge voorwaarden op, terwijl de Byggeloven (Bouwwet) van toepassing is op vaste installaties en de Udlejningsloven (Verhuurwet) op toeristisch gebruik.

Het Deense proces vereist dat je de bestemmingsclassificatie (zomer, landelijk of stedelijk) controleert, een Byggetilladelse (bouwvergunning) aanvraagt bij de gemeente en een CVR-nummer (bedrijfsnummer) krijgt van de Erhvervsstyrelsen holst. De natuurbeschermingseisen moeten worden gecontroleerd (vooral in de buurt van de kust), een brandveiligheidsvergunning voor sanitaire voorzieningen en een milieuvergunning voor afvalwater zijn vereist. Het aanvragen van een Moms nummer (BTW nummer) bij de SKAT belastingdienst, het voldoen aan de Arbejdstilsynet (arbeidsinspectie) voor veiligheidsvoorschriften, het afsluiten van een verzekering (Erhvervsansvarsforsikring) en het registreren voor toeristenbelasting bij de gemeente maken de vereisten compleet.

Deense instellingen zijn de Erhvervsstyrelsen, de Deense autoriteit voor het bedrijfsleven, de Campingrådet zoals de Deense Kampeerraad en de Landbrugs- en Fiskeristyrelsen als land- en visserijbeheer voor agrotoerisme.

Verenigd Koninkrijk: Systeem van bouwvergunningen

Het Verenigd Koninkrijk gebruikt een systeem van bouwvergunningen voor nieuwe campings en toegestane ontwikkelingsrechten, die 60 dagen kamperen per jaar zonder toestemming toestaan. De Caravan Sites Act regelt de vergunningverlening voor permanente kampeerplaatsen, terwijl de Town and Country Planning Act het algemene planningskader voor landgebruik vastlegt.

Op de Particulier een camperplaats huren In het Verenigd Koninkrijk moet je eerst de Permitted Development Rights (60 dagen per jaar zonder toestemming) controleren, een bouwvergunning aanvragen bij de plaatselijke planningsinstantie en een vergunning aanvragen onder de Caravan Sites Act. De bouwvoorschriften voor sanitaire voorzieningen moeten worden nageleefd, de bedrijfsbelasting moet worden geregistreerd bij de plaatselijke overheid en er moet een aansprakelijkheidsverzekering worden afgesloten. Er moet een brandrisicobeoordeling worden uitgevoerd, indien nodig moet de BTW-registratie bij HMRC worden ingevuld, er moet een vergunning van Environmental Health voor levensmiddelenbedrijven worden aangevraagd en de registratie bij de plaatselijke toerisme-autoriteit moet worden voltooid.

Britse instellingen zijn GOV.UK voor officiële overheidsinformatie over de bouwvergunning, De kampeer- en caravanclub en de NFU (Nationale Boerenbond) voor kamperen op de boerderij.

Succesvolle implementatie bij het verhuren van een camperplaats

De Camperplaats huren in Europa vereist een zorgvuldige voorbereiding en dat je de landspecifieke regelgeving in acht neemt. Universele succesfactoren zijn onder andere vroegtijdig contact met de autoriteiten om later problemen te voorkomen, professioneel advies van een advocaat en belastingadviseur, een goede verzekeringsdekking en een realistische kostenplanning. Investeren in juridische bescherming loont op de lange termijn en stelt je in staat om van je project een succes te maken. Particulier een camperplaats huren duurzaam en succesvol.

Elk land en elke regio heeft zijn eigen bijzonderheden, maar met de juiste voorbereiding en de juiste contacten met de relevante autoriteiten en beroepsverenigingen kun je als particuliere aanbieder succesvol de markt betreden. Een privé camperplaats verhuren aan kampeerders en maak zowel je gasten als jezelf op de lange termijn gelukkig.